Güneş doğmaya yüz tutmuşken
Bir çöp kamyonu demirledi sokağın başına
Sessiz
Sedasız.
Doldurdu ne varsa kasasına
Faydasız
Faydalı.
Sonra büyük bir gürültü ile
Öğüttü sevda yolunda yazılan
Satırları, mısraları
Yahut ne varsa yaşanılan.
Tam bu esnada güneş yüzünü gösterdi
Kamyonun arkasındaki kırmızı fren lambaları söndü
Bir parça koptu adeta içimden.
Sokağın başından kamyon gitmek üzere döndü.
Beni unuttun diye bağıracak oldum
Yapamadım yutkundum
Artık her şeyi unutmaya mahkûmdum.
-Ve geride ben kaldım
yahut
boş tenekeler.